31 december – oudjaar, laatste dag van het jaar – is hier ‘Dag van de Eindejaarslijst’. En dan heb ik het niet zozeer over een top 5 die in krantenbijlagen de hemel ingeprezen werden als grote literatuur (sommige wel, andere niet) maar vooral over boeken die mij raakten, op de lachspieren werkten, deden vloeken, de tranen in de ogen lieten staan en nog lang bleven nazinderen.

Met deze boeken stap ik 2018 uit, maar u misschien 2019 in? Beschouw het als een cadeau van mij voor u. Laat de bubbels dus maar vrolijk sprankelen op deze oudejaarsavond en zet het nieuwe jaar in met een mooi verhaal.

Lara Taveirne, ‘Kerkhofblommenstraat’ (Prometheus)

Na het graag gelezen De kinderen van Calais (2014) en Hotel zonder sterren (2015) is er nu de meest gedurfde roman van Lara Taveirne, waarin duistere geheimen en heel wat chrysanten rondwaren in de West-Vlaamse klei. Het verhaal gaat over de vijftienjarige Arabella die anno 1929 op het Brugse chrysantenveld van haar ouders werkt. Tussen de kweeksters hoopt ze te vinden wat haar kille moeder haar niet kan geven, maar al snel lijkt de woelige waarheid sneller te gaan groeien dan de bloemen.

Bregje Hofstede, ‘Drift’ (Das Mag)

Met haar derde schudt Bregje Hofstede het etiket van ‘jonge belofte’ voorgoed van zich af. Drift is een nietsontziende roman over de allesomvattendheid van een eerste liefde en de zoektocht naar een eigen identiteit die daartegenover staat. Hoe een jonge vrouw haar jeugdliefde ontvlucht – met een decennium aan dagboeken op de rug – en probeert te begrijpen wat ze achterlaat: de jeugdliefde die haar man werd of de vrouw waarin ze zichzelf niet langer terugvindt.

Peter Zantingh, ‘Na Mattias’ (Das Mag)

Een aangrijpend boek over een vroege dood en de verhalen die we elkaar daarna vertellen, omdat dat het enige is wat ons dan nog rest. Maar welk verhaal word je dan, als je er niet meer bent? Dat wordt hier in elkaar gepuzzeld, nadat Mattias de deur uitliep en nooit meer terugkwam. Acht mensen, acht herinneringen, acht versies van Mattias. Zijn dood splijt hun levens – voor en na – en langzaam wordt duidelijk met welke spoken zijn achterblijvers worstelen. Meest intense boek van 2018!

Hannelore Bedert, ‘Lam’ (Angèle)

Singer-songwriter Hannelore Bedert schreef een boek. Een goed boek. Een boek over liefhebben, familiegeheimen en het lot in eigen handen nemen. Over de jonge vrouw Lucia wiens kinderleven ruwweg overhoop werd gehaald toen haar moeder plotseling verdween. Na de dood van haar vader keert ze meer dan tien jaar later terug naar het dorp dat ze ooit bewust de rug toekeerde, en stoot ze op haar vaders best bewaarde geheim. Dat uitstapje naar de literatuur ging Bedert duidelijk goed af!

Marieke Lucas Rijneveld, ‘De avond is ongemak’ (Atlas Contact)

‘De Nederlandse Lize Spit’, wordt gezegd. Hype of niet: Marieke Lucas Rijneveld heeft alleszins even meesterlijk de ‘hardheid’ in de vingers bij het schrijven van een familieverhaal. En dat verhaal is deze keer het schrijnende relaas van een Nederlands boerengezin dat de dood van een van hun kinderen moet zien te verwerken. Een debuut als een mokerslag, dat de smerigheid van het bestaan nogmaals in het gezicht wrijft. In de gaten houden, deze Marieke Lucas!